به گزارش پایگاه اطلاع رسانی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران، زمین در حال تبدیل شدن به یک سیاره شهری است. حدود ۸۸ درصد از رشد جمعیت، در شهرها اتفاق می‎افتد و ۹۰ درصد این رشد در شهرهای بزرگ کشورهای رو به توسعه حادث می‎شود. هم اکنون ۳.۹ میلیارد نفر از جمعیت جهان در شهرها و مناطق شهری زندگی می‎کنند و پیش‎بینی می‎شود تا سال ۲۰۵۰ این میزان به ۷۵ درصد جمعیت جهان؛ یعنی ۶.۳ میلیارد نفر خواهد رسید. نگرانی از تبعات شهرنشینی گسترده و تأثیرات بی‎حدوحصر شهرها بر روی اکوسیستم زمین و همچنین ناتوانی الگوهای توسعه، به طور اعم و الگوها و مکاتب توسعه و برنامه‎ریزی شهری به طور اخص باعث شد که در دهه‎های پایانی قرن بیستم توسعه پایدار، موضوع پایداری شهری و شهر پایدار، مطرح شده و مورد تحلیل قرار گیرد. پایداری شهری از دریچه‎های مختلفی نگریسته می‎شود اما به طور کلی شهر پایدار، شهری است که در سه بعد اجتماعی، اقتصادی و زیست‎محیطی دارای ثبات باشد. به‎عبارتی، درک بهتری از وضعیت پایداری یک شهر با در کنار هم قرار دادن سه عنصر مردم، سیاره و اقتصاد حاصل خواهد شد. شهر پایدار باید به‎گونه‎ای سازماندهی شود که به حوزه‎های مجاور و حومه‎های خود بیش از حد متکی نباشد و ضمن استفاده از انرژی‎های تجدیدپذیر، کمترین ردپای اکولوژیکی را بر جای بگذارد.
در این گزارش که انجمن علمی اقتصاد شهری ایران منتشر کرده آمده است: یکی از اضلاع پایداری شهری، اقتصاد پایدار است. در واقع درآمد پایدار، سنگ بنای توسعه پایدار شهری است؛ زیرا پایداری اقتصادی شهر می‎تواند پایداری زیست‎محیطی و دیگر ابعاد پایداری را نیز به همراه داشته باشد و برعکس شهری که بر درآمد پایدار متکی نباشد نمی‎تواند ملاحظات زیست‎محیطی را رعایت کند و از منظر اجتماعی نیز پایدار نیست. به همین دلیل است که شهرهای مختلف جهان برای ارتقای درآمدهای پایدار خود به تکاپو افتاده‎اند. درآمد پایدار باعث می‎شود زیست‎پذیری و کیفیت زندگی شهری برای نسل فعلی و نسل‌های آینده به مخاطره نیافتد. معمولاً درآمدهای پایدار در شهرداری‎ها به عنوان متولیان مدیریت شهری، به درآمدهایی اطلاق می‏شود که از دو ویژگی مهم برخوردار باشند: اولاَ درآمدها مستمر باشند و از نوع درآمدهای آنی و دفعی نباشد و ثانیاً دستیابی به این درآمدها، شرایط بهینه شهری (کالبدی، زیست‎محیطی و …) را بر هم نزند. در حال حاضر مدیریت شهری در جهان به دنبال پایدارسازی منابع درآمدی خود می‎باشد و تلاش‎های زیادی در این زمینه انجام شده است.
درآمد پایدار در شهرهای پایدار
مؤسسه آرکادیس (Arcadis)، سالانه اقدام به رتبه‎بندی شهرهای جهان بر مبنای پایداری می‎کند. برای سنجش پایداری در سه بعد اجتماعی اقتصادی و زیست‎محیطی، از ۲۰ شاخص و ۳۲ زیرشاخص که اطلاعات آنها از مراکز معتبری مانند: بانک جهانی، سازمان بهداشت جهانی و دیگر مراکز معتبر بین‌المللی به دست آمده استفاده شده است که برخی از این شاخص‎ها، جنبه مثبت و برخی دیگر جنبه منفی دارند. شاخص‌های این گزارش شامل: آموزش، سلامت و بهداشت، ویژگی‎های دموگرافیک، برابری درآمدی، استطاعت مالی شهروندان، میزان خشونت، خطرات زیست‎محیطی، فضای سبز، انرژی، آلودگی هوا، انتشار گازهای گلخانه‎ای، مدیریت ضایعات و زباله، آب آشامیدنی و سیستم فاضلاب، زیرساخت‎های حمل‎ونقل، توسعه اقتصادی، سهولت کسب‎وکار، توریسم، تحرک، ارتباطات و اشتغال می‎باشند. بر مبنای این گزارش، ۱۰ شهر اول جهان در زمینه پایداری شامل: شهرهای زوریخ، سنگاپور، استکهلم، وین، لندن، فرانکفورت، سئول، هامبورگ، پراگ و مونیخ می‎باشند. وضعیت درآمدی پایدار در این شهرها می‎تواند شاخص مناسبی برای نقش درآمد در توسعه پایدار شهری باشد. همان‎طور که ملاحظه می‎شود هشت مورد از این شهرها در اروپا قرار دارند.