به گزارش نصر، “رسول صفر زاده” صبح امروز سه شنبه ۲۳ دی در نشست خبری که با حضور خبرنگاران برگزار شد با اشاره به سرانه فضای سبز شهر تبریز، گفت: با توجه به اینکه تبریز مرکز استان و اکثر کارخانه های آلاینده در این شهر وجود دارند نیازمند توجه ضروری به فضای سبز داخل شهری وجود دارد، موضوعی که متاسفانه توسط برخی از مسئولین ناکارآمد باعث شده است امروز بیش از پیش ضرر های نبود فضای سبزناکافی را ببینیم.
وی ادامه داد: در داخل شهر تبریز ۳.۴ میلیون متر مربع چمن خونی و ۲۹۰ پارک وجود دارد که از نظر تجهیزات ناقص اند و برای تولید اکسیژن مورد نیاز شهر این آمار به درد نمی خورد.
وی در این رابطه افزود: حدود ۱۸۰۰ تا ۲۰۰۰ هکتار بصورت انبوه کاری و جنگل کاری در سطح شهر داریم که کار اصلی تولید اکسیژن در شهر تبریز را برعهده دارند.
صفرزاده با انتقاد از برخی مسئولین شهری گفت: استان ما نسبت به استان های کویر نشینی چون یزد سرانه فضای سبز پایین تری دارد و همه این اتفاقات بخاطر حذف و تخریب باغات قدیم تبریز بوده که امروز به برج سازی تبدیل شده اند.

رئیس انجمن صنفی فضای سبز تبریز گفت: نگرش شهردار یک شهر مهم است و در زمان آقای کرباسچی توسعه چشمگیر فضای سبز تهران کاملا مشهود بود.
وی با اشاره به آلاینده بودن تبریز و وجود کارخانه های آلاینده در مرکز شهر تولید اکسیژن را ضروری دانست و گفت: روزانه ۳۵ نفر در اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند که این آمار به ما نشان می دهد که تبریز بیشتر در معرض آسیب است و نیاز به بازبینی و توجه جدی و کارشناسانه مسئولان شهرداری را دارد.
رئیس انجمن صنفی فضای سبز تبریز اظهار کرد: در سال ۱۳۸۳ بصورت تخصصی صنفی جداگانه از شرکت های فضای سبز در استان ایجاد کردیم که اکنون ۱۵۰ شرکت بصورت فعال در زمینه فضای سبز شهری فعال اند.
صفرزاده با انتقاد از شعار دهی بی پایه و اساس برخی مسئولین درباره فضای سبز اظهار کرد: کاشت یک میلیون اصله درخت شعاری بود که در طی یک سال گذشته داده شد و متاسفانه چندین بار از طرف انجمن صنفی نسبت به این موضوع انتقاد شد و اعتراض کتبی به مسئولین امر ارسال شد و اعتراض خود را نسبت به این اقدام غیراصولی بیان کردیم اما متاسفانه کسی پاسخگو نبود.
وی ادامه داد: این شعار در حالی اعلام شد که هیچ نظر کارشناسی و فنی پشت این شعار نبود و عملا این موضوع غیر ممکن بود.

رئیس انجمن فضای سبز آذربایجان شرقی با اشاره به صدور دفترچه پیمانی جهت تاسیس شرکت و فعالیت در عرصه فضای سبز توسط سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری تبریز، گفت: تنظیم این دفترچه به صورت یک طرفه و به نفع سازمان است و پیمانکاران مجبور به قبول آن پیش از اعلام حقوق کارگری هستند، معمولا در ابن راستا، حقوق کارگری به صورت حدس و گمان مطرح می‌شود.
وی با اشاره به لزوم ایجاد فضای سبز در جوار کارخانه‌های آلاینده، گفت: بر اساس استاندارد احداث کارخانجات آلاینده مانند پتروشیمی و پالایشگاه، باید به میزان چهار برابر مساحت این کاخانه‌ها فضای سبز ایجاد شود، اما متاسفانه این امر برای هیچ کدام از کارخانه‌های تبریز رعایت نمی‌شود.
وی قبل از اشاره به مشکلات طرح کاشی یک میلیون اصله درخت، بیان کرد: اینکه در فاصله یک متر درخت کاشته می شود وضعیت این درختان کاشته شده در سه سال آینده چه خواهد شد؟
وی ادامه داد: این طرح در حقیقت یک مانور تبلیغاتی بود که هزینه قیوم و روبان برای افتتاح درختان از خود درخت هم زیادتر بود!
صفرزاده با انتقاد از این طرح گفت: تعداد کل نهال های درخت ابلاغی یک میلیون و سه هزار اصله می باشد که با احتساب کاشت نهال در فواصل حداقل ۳*۳ متر نیاز به مساحتی به اندازه ۹۱۲ هکتار و یا به عبارتی ۹ میلیون و ۱۲۰ هزار مترمربع در سطح شهر تبریز می باشدف هرچند که کاشت بعضی از گونه های ابلاغی غیر مثمر از جمله نارون، ایلان و بلوط باید در فواصل ۴*۴ و حتی بیشتر باشد.
وی افزود: حال با توجه به رقم فوق این انبوه کاری پارک جنگلی یا حاشیه خیابان ظرفیت کاشت اصولی این تعداد نهال وجود داد؟

صفرزاده ادامه داد: تعداد کل درختچه های ابلاغی به مناطق و سایر سازمانها یک میلیون و ۲۱۰ هزار اصله می باشد که با احتساب کاشت و تولید درختچه ها در فاصله حداقل ۳۰ سانتی متر از یکدیگر، این تعداد درختچه باید در مسیری به طول ۳۶۳ کیلومتر طولی کاش گردد!
وی گفت: هر چند بعضی از ارقام درختچه های ابلاغی از جمله پیراکانتا، بوداغ و آقطی به فضایی در حد و اندازه یک درخت بالغ برای رشد نیاز دارد که این مقدار نیز با توجه به شرایط فعلی روفوژها و پارک های موجود در تبریز و تا تکمیل نواقصات عدد غیر واقعی و اغراق آمیز می باشد مگر اینکه اقدام به کاشت در انبوه کاری ها و ما بين درختان گردد که این اقدام نیز با توجه به شرایط و نیازهای متفاوت آبی و نوری درختچه ها و درختان، قطعا نادرست و غیر اصولی خواهد بود.
وی افزود: طبق دستورالعمل دفترچه پیمان فضای سبز شهرداری تبریز برای آبیاری هر اصله درخت و نیز هر متر طولی با تانکر، باید مقدار ۴۰ لیتر آب و به صورت قطره ای ۶۰ ليتر در هر دوره آبیاری برای هر نهاده آب داده شود.

رئیس انجمن صنفی فضای سبز تبریز اضافه کرد: همچنین دفعات آبیاری درختان با تانکر و قطره ای ۲۱ نوبت در سال و برای درختچه ها ۴۳ نوبت در سال می باشد فلذا اگر تعداد یک میلیون و سه هزار اصله نهال درخت کاشته شود، با احتساب میانگین ۵۰ لیتر آب نیاز به یک میلیون و ۵۳ هزار و ۱۵۰ متر مکعب آب برای درختان و با فرض کاشت تعداد یک میلیون ۲۱۰ هزار اصله درختچه نیاز به ۲ میلیارد و ۶۰۳ میلیون لیتر یا دو میلیون و ۶۰۳ هزار و ۳۵۰ متر مکعب آب و در مجموع سه میلیارد و ۶۵۶ میلیون و ۸۰۰ متر مکعب آب مازاد بر مقدار آب لازم برای آبیاری درختان ارقام ردیفی، درختچه ها و گلکاری های موجود فعلی خواهد بود و این در حالی است که تعداد چاه های برداشت آب پوشش دهنده آبیاری فضای سبز شهر تبریز ثابت می باشد و بدلیل برداشت بی رویه و کاهش نزولات جوی و در نتیجه کاهش شدید ذخایر سفره تبریز ثابت می باشد و به دلیل برداشت بی رویه و کاهش نزولات جوی و کر های آب زیرزمینی در سال های اخیر که منبع اصلی تغذیه کننده چاه های برداشت حساب می آیند، مشکلات عدیده ای در فضای سبز مناطق و سازمانها در تامین آب به خصوص در ماه های پیک سال به وجود می آید و کاشت این مقدار نهاده و در نتیجه افزایش برداشت این مقدار آب اضافی از منابع آبی ثابت و غیر افزایشی موجود، عملی کاملا غیر منطقی و پر ریسک خواهد بود.
وی در ادامه با اشاره به غیرفنی بودن طرح مطرح کرد: بهتر بود به جای کاشت یک میلیون اصله در سطح شهر، که به ۹۰۰ هکتار وسعت نیاز دارد، این درختچه‌ها در ۳۰۰ هکتار از تپه‌های کوه عینالی کاشته شود و پیش از کاشت درختان، از هویت درخت، اطلاع کافی داشته و به جای کاشت درختچه‌هایی که صرفا نیاز به آب زیادی دارند و از نظر زیبایی و تولید اکسیژن ناکام هستند، از درختانی چون سوزنی برگ استفاده شود.
وی با اشاره به اینکه اعضای شورای شهر بدون هیچ دلیل کارشناسی این طرح را تصویب کرده اند افزود: با این اقدام بیت المال اتلاف، تضییع و آینده فضای سبز شهر به خطر افتاد و با این وضعیت فضای سبز شهر به بدترین حالت خود در کوتاه مدت خواهد رسید.

وی در رابطه با شعار تبریز شهر اولین ها افزود: اگر چه در شعار ها تبریز شهر اولین ها است اما این را نیز باید بدانیم که تبریز در برخی موارد از آخر شهر اولین ها است و به جرات می توانم بگویم که اگر وضعیت به همین صورت پیش رود فضای سبز ناچیز تبریز در چند سال آینده به فضای بتن تبدیل خواهد شد.
وی در ادامه در واکنش به اندودکاری درختان این طرح را نیز غیرفنی دانست و افزود: اندودکاری برای جلوگیری از آفات و ریزش تنه درختان کهن سال درطی ۱۰ سال انجام می‌گیرد، اما شهرداری در یک سال اقدام به اندودکاری تمامی درختان حتی درختانی که عمر یکساله نیز ندارد، کرده که امری اشتباه و موجب هدر رفت منابع شده است، اندود کاری برای درختان کهن سالی که در تربیت قدمت چندین ساله ای دارند موثر است نه اینکه درختی که یک سال از عمرش گذشته و اندود کاری شده باشد.
وی ادامه داد: شهرداری می‌تواند به جای این اقدامات غیرکارشناسی که بدون مشورت با متخصصان انجام می‌گیرد، با کارشناسان امر گفت‌وگو کرده و پیشنهادات این قشر را نیز دریافت کند.
وی اضافه کرد: شهرداری می‌تواند نهال میوه های مختلف شناسنامه دار را بصورت رایگان در اختیار مردم قرار دهد تا از این طریق درختان میوه دار در حیاط منازل و محوطه مجتمع‌های مسکونی کاشته شود که امری در جهت فرهنگسازی توسعه فضای سبز خواهد بود، در عوض قوانینی را برای شهروندان بگذارد که کسانی که از این درخت به خوبی محافظت نمایند در عوارض شهری تخفیفی را به آنها اعمال خواهد شد.